فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران

به گزارش سایت رسمی فدراسیون فوتبال،هجدهم بهمن برای حسن حبیبی،چهره نامدار و  بزرگمرد فوتبال ایران یک تاریخ مهم است زیرا او در چنین روزی متولد شد و سال ها بعد در همین روز هم از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

وی که در چنین روزی در 1318 به دنیا آمد،در 18 بهمن 1349 به صورت رسمی از دنیای بازی خداحافظی کرد.

در این  دیدار نمادین  سر استنلی ماتیوس چهره بزرگ و کاپیتان تیم ملی فوتبال انگلستان با سن و سال بالا حضور یافت تا صحنه های جالب توجهی ثبت شود.

این شخصیت فراموش نشدنی فوتبال ایران در تیم‌های شاهین تهران، استقلال و پاس تهران سابقه بازی دارد. او بعد از انقلاب، اولین کسی است که سمت سرمربی تیم ملی فوتبال ایران را به عهده داشته‌است.

حبیبی از مفاخر و بزرگان فوتبال ملی و باشگاهی ایران بوده و شاگردان بسیاری تربیت کرده‌است. حسن حبیبی در سال ۱۳۴۸ از سوی مجله کیهان ورزشی به عنوان مرد سال فوتبال ایران برگزیده شد.

او یک سال بعد از دنیای بازیگری خداحافظی کرد و به مربیگری روی آورد. قهرمانی با تیم ملی در جام ملت های آسیا ۱۹۶۸ تهران به عنوان کاپیتان، قهرمانی با تیم پاس در جام تخت جمشید در سال ۱۳۵۵ با عنوان سرمربی، صعود به المپیک ۱۹۸۰ با عنوان سرمربی تیم ملی و کسب مقام سوم جام ملت های آسیا در سال ۱۹۸۰ با عنوان سرمربی تیم ملی و ... گوشه ای از افتخارات حبیبی هستند.

حبیبی طی حدود ۲۰ سال در باشگاه آرارات تحول عظیمی را ایجاد کرد و همین تحول باعث شد تا آرارات در سال ۱۳۷۲ بتواند مجوز حضور در لیگ فوتبال ایران را کسب کند. حسن حبیبی طی سال های ۱۳۶۵ تا ۱۳۷۴، سرمربی تیم فوتبال آرارات تهران بود.

فدراسیون فوتبال ضمن ارج نهادن به سال ها افتخارآفرینی حسن حبیبی،برای وی آرزوی بهروزی و موفقیت دارد.