فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران

سایت رسمی فدراسیون فوتبال –احسان محمدی_

ماموریت تیم ملی فوتبال ایران همیشه «پیروزی» است. مردم می‌گویند «بروید، ببرید!» همین و بس! اینجا کسی حتی به مساوی هم فکر نمی‌کند. اسم حریف؟ برای کادر فنی فرقی ندارد. این به معنای دست‌کم گرفتن رقیبان نیست. آنها دغدغه‌های کمتری از ما دارند و همیشه به فکر زخمی کردن این یوزپلنگ بوده‌اند اما «ما ایرانیم»، بزرگتر از هر بهانه و مشکلی که سر راهمان است.

تیم ملی ایران فردا به مصاف ازبکستان می‌رود. آنها هیچوقت حریفی ساده نبوده‌اند. بارها شکستشان داده ایم اما هرگز از پیش باخته نبودند. آبان 1391 هم وقتی با ترکیب مهدی رحمتی، پژمان منتظری، سیدجلال حسینی، خسرو حیدری، مهرداد پولادی، جواد نکونام، آندو تیموریان، محمد نوری، اشکان دژاگه، محمدرضا خلعتبری و رضا قوچان‌نژاد به رهبری کارلوس کیروش در ورزشگاه آزادی به میدان رفتیم گمان نمی کردیم بتوانند غافلگیرمان کنند اما روی یک ارسال خطرناک در دقیقه 71، باکائف دروازه‌مان را باز کردند. در تهران با همین گل از سد ما گذشتند.  آن نسل همه بازنشسته شده‌اند، «آندو» حالا با شقیقه های سفید در ترکیب کادر فنی قرار دارد، همه چیز عوض شده جز یک چیز: ازبکستان هیچوقت حریف آسانی نیست.

نسل جدید فوتبالی در ایران ازبکستان را با دو ستاره سرخابی می‌شناسد. اوستون اورونوف و جلال‌الدین ماشاریپوف که در لیگ می‌درخشند. کمی دورتر سرور جباروف هم به یاد می‌آید. هافبک خلاق و خوش‌تکنیکی که نزدیک به دو فصل در ایران فوتبال بازی کرد اما نخستین تصویرهای ما از فوتبال ازبکستان این همه ظرافت نداشت. تیمی سرسخت و متکی بر قدرت بدنی که در اولین حضور آسیایی‌اش توانست در بازی‌های آسیایی 1994 قهرمان فوتبال شود. یک غافلگیری محض!

این شاید جانمایه توصیف تیمی باشد که «سخت» می‌بازد.  بارها آنها را شکست داده‌ایم اما جان سخت هستند، هر لحظه می‌توانند همه را غافلگیر کنند، آن هم در سایه حمایت هوادارانی که می‌خواهند رویای صعود به جام جهانی را عملی کنند. ازبک‌ها به شدت امیدوارند که امسال برای اولین بار به جام جهانی صعود کنند. آنها عملاً قدرتمندترین تیم آسیای میانه هستند، سرمایه‌گذاری‌شان روی فوتبال پایه قابل تحسین است، آشکارا دارند به جاه‌طلبی‌شان ادامه می‌دهند. این را می‌شود حتی در رفتار بازیکنانشان دید.

بازیکنان و کادر فنی تیم ملی فوتبال در حالی پایشان را روی آسفالت فرودگاه تاشکند گذاشتند که خبرها زودتر از آنها رسیده بود، علیرغم همه تلاش‌هایی که در ماه گذشته برای آماده‌سازی ورزشگاه زیبای امام رضا(ع) مشهد صورت گرفت و همه چیز آماده بود تا ملی‌پوشان به این شهر سفر کنند، خبر رسید که کنفدراسیون فوتبال آسیا تصمیم گرفته دیدار با قطر را جای دیگری غیر از ایران برگزار کند. تصمیمی که قطعاً بخشی از تمرکز کادر فنی و بازیکنان را درگیر خود کرده. این شرایطی است که شاید سالها بعد کسی یادش نیاید اما نتیجه دیدار با ازبکستان در تاریخ ثبت می‌شود، منصفانه نیست؟ فوتبال خیلی وقت‌ها نتیجه‌اش منصفانه رقم نمی‌خورد، درست مثل توپی که علیرضا جهانبخش دقیقه 113 در جام ملت‌های قطر به تیر کوبید و یک حسرت ابدی خلق کرد، قطر در آن دیدار تیم خوبی بود، اما نه آن اندازه خوب که از سد ما بگذرد ... فوتبال و انصاف؟ تضمینی وجود ندارد!

شاگردان امیر قلعه‌نویی بعد از پیروزی در امارات با گل زیبای مهدی قائدی و بعد از غلبه بر قرقیزهای سختکوش در فولاد شهر اصفهان با گل مهدی طارمی می‌خواهند در تاشکند هم پیروز شوند تا این پاییز عجیب خاطره شود.

هر دو تیم 6 امتیازی هستند. ازبکستان در یک بازی زیبا 3-2 قرقیزستان را در بیشکک شکست داد و در خانه هم 1-0 از سد کره شمالی گذشت، به واسطه گل‌های زده بیشتر در صدر جدول هستند و حالا در خانه حتماً رویای سه امتیاز را در سر دارند، این نبردی میان یوزپلنگ و اژدها در تاشکند است. فردا ساعت 17:30 نبرد شاگردان سرچکو کاتانچ و امیر قلعه‌نویی را از دست ندهید. این حساس ترین مسابقه فوتبال در این گوشه دنیاست.